nieugięty — nieugiętyęci «nie dający się zwyciężyć; niezłomny, nieustępliwy» Nieugięty bojownik. Nieugięty charakter. Nieugięta walka. Nieugięte postanowienie … Słownik języka polskiego
charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… … Słownik języka polskiego
mocny — mocnyni, mocnyniejszy 1. «odznaczający się (dużą) siłą, mocą; znamionujący siłę, moc; silny, potężny, krzepki, energiczny» Mocny mężczyzna. Mocna kobieta. Mocne zwierzę. Mocna budowa ciała. Mocny uścisk dłoni. Wołać mocnym głosem. ∆ jęz. Syla … Słownik języka polskiego
stal — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i «stop żelaza z węglem i innymi pierwiastkami, otrzymywany z surówki przez wypalenie nadmiaru węgla, wytwarzany w wielu gatunkach o różnym stopniu twardości, kowalności, odporności na działanie korozyjne itp., mający… … Słownik języka polskiego
mur — 1. Ktoś jest jak mur «ktoś jest nieugięty, nieustępliwy» 2. pot. Na mur, na mur beton «z całą pewnością, bez żadnej wątpliwości»: Ci chłopi to na ogół honorowi ludzie. Jak już obiecają to na mur. A. Strączek, Wyznanie. (...) nie mogę wam niejako… … Słownik frazeologiczny
stal — 1. Ktoś (jest) twardy jak stal «o kimś odznaczającym się wielką siłą woli, hartem ducha, silnym, surowym, nieugiętym, niezłomnym»: Jesteś twarda jak stal, a do zerwań podchodzisz z hasłem: „Mnie to nie rusza”. Cosm 12/2000. 2. Wzrok zimny jak… … Słownik frazeologiczny
bojownik — m III, DB. a, N. bojownikkiem 1. lm M. bojownikicy, DB. ów «człowiek walczący o coś słowem, czynem (rzadko: bronią)» Nieugięty bojownik o niepodległość kraju. Bojownik o prawa ludu. Bojownik o dobrą sprawę. 2. lm MB. i zool. Bojownik a. bojownik… … Słownik języka polskiego
katoński — katońskiscy «nieugięty, bezkompromisowy, surowy» Katońskie obyczaje … Słownik języka polskiego
mężny — mężnyni, mężnyniejszy 1. «odznaczający się męstwem, walecznością, śmiały w walce; będący objawem odwagi; odważny, nieustraszony, waleczny» Mężny rycerz, wojownik. Mężna obrona, mężny opór. 2. «nie lękający się przeciwności losu, stawiający im… … Słownik języka polskiego
mur — m IV, D. u, Ms. murze; lm M. y 1. «element budowli (np. ściana, sklepienie) lub samodzielna budowla, będąca zwykle ogrodzeniem, wykonane z cegieł, pustaków, kamieni, bloków betonowych itp., układanych na zaprawie lub na sucho (np. połączonych na… … Słownik języka polskiego
